กระบวนการปั่น วัสดุสำหรับโป๊ะโคมที่แปรรูปด้วยการปั่น ได้แก่ แผ่นเหล็ก แผ่นอลูมิเนียม สแตนเลส แผ่นทองแดง เป็นต้น
บางส่วนที่มีรูปร่างซับซ้อนหรือวัสดุที่เปลี่ยนรูปได้ยาก
งานฝีมือแบบดั้งเดิมนั้นยากหรือเป็นไปไม่ได้ที่จะแปรรูป
สามารถแปรรูปได้โดยวิธีการปั่น
เช่น ลูกรอก อุปกรณ์ไฟ ฯลฯ..
อัตราการใช้วัสดุปั่นด้ายสูงและต้นทุนแม่พิมพ์น้อยกว่าหนึ่งในห้าของแม่พิมพ์ปั๊ม
ความทนทานต่อการหมุนมีน้อยมากและสามารถเข้าถึงได้ประมาณ IT8 ความขรุขระของพื้นผิวน้อยกว่า 3.2 และมีการปรับปรุงความแข็งแรงและความแข็งอย่างมาก


(1) ชิ้นส่วนปั๊มขึ้นรูปโลหะทำด้วยการเจาะภายใต้สมมติฐานว่ามีการใช้วัตถุดิบไม่มาก ชิ้นส่วนมีน้ำหนักเบากว่าและมีความแข็งแกร่งในการดัดงอได้ดี หลังจากการเสียรูปพลาสติกของแผ่น โครงสร้างองค์กรภายในของวัสดุโลหะได้รับการปรับปรุง ค่อยๆ เพิ่มกำลังรับแรงอัดของชิ้นส่วนปั๊มโลหะ
(2) ชิ้นส่วนปั๊มโลหะมีความแม่นยำสูง มีความสมมาตรกับชิ้นส่วนแม่พิมพ์ และมีความคลาดเคลื่อนที่ดี การติดตั้งทั่วไปและข้อบังคับในการใช้งานสามารถทำได้โดยไม่ต้องตัดเฉือนเพิ่มเติม
(3) ในระหว่างกระบวนการปั๊มทั้งหมดของ โรงงานหลอดความร้อนควอตซ์อินฟราเรด ชิ้นส่วนปั๊มโลหะ เนื่องจากพื้นผิวของวัตถุดิบจะไม่เสียหาย มีคุณภาพพื้นผิวที่ดีและมีลักษณะเรียบและสวยงาม ซึ่งเป็นมาตรฐานที่สะดวกสำหรับการพ่นพื้นผิว กระบวนการชุบด้วยไฟฟ้า และการแก้ปัญหาพื้นผิวอื่นๆ


แม่พิมพ์คอมโพสิต: โครงสร้างแม่พิมพ์คอมโพสิตทั่วไปรวมถึงการปิดช่องว่างคอมโพสิต การยืดคอมโพสิต ฯลฯ โครงสร้างแม่พิมพ์นี้แตกต่างจากโครงสร้างแม่พิมพ์ทางวิศวกรรมอื่นๆ เล็กน้อย หมัด (เรียกอีกอย่างว่าดายหรือหมัดตัวผู้) ได้รับการออกแบบในดายล่าง และแม่แบบอื่น ๆ คือเฝือกล่าง (หมัดหมัดตายตัว) แผ่นหยุดล่างและนักเต้นระบำล่าง (ด้านนอก) และดายบนในทางกลับกัน . ประกอบด้วยแม่พิมพ์ต้นแบบ (หรือขอบมีด) แผ่นปอกด้านใน และแผ่นรองด้านหลังด้านบน การปอกด้านในถูกแขวนไว้ที่เพลทสำรองด้านบนโดยใช้ปลอกหุ้มที่มีความสูงเท่ากัน จากนั้นจะรองรับด้วยก้านหรือสปริง ตัวอย่างเช่น สำหรับแม่พิมพ์คอมโพสิตที่ใช้สำหรับการทำให้ว่างเปล่า การคลายภายในโดยทั่วไปจะอยู่ห่างจากแม่พิมพ์หลัก 0.50 มม. และต้องไม่ต่ำกว่าแม่พิมพ์หลัก มิฉะนั้น ขอบมีดของแม่พิมพ์หลักจะยุบตัวหรือไม่หลุดได้ง่าย
แม่พิมพ์วิศวกรรม: หรือที่เรียกว่า "แม่พิมพ์กระบวนการเดียว" หมายถึงแม่พิมพ์ที่สามารถทำกระบวนการปั๊มได้เพียงครั้งเดียวในการปั๊มเพียงครั้งเดียว หลังจากเสร็จสิ้นโครงการนี้ ผลิตภัณฑ์จะต้องถูกนำออกจากแม่พิมพ์ด้วยตนเองหรือโดยผู้ควบคุม จากนั้นวางลงในแม่พิมพ์ของสถานีถัดไปเพื่อดำเนินการผลิตต่อไป จนกว่ากระบวนการหนึ่งของแม่พิมพ์จะเสร็จสิ้น ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดจะไม่ สมบูรณ์. แม่พิมพ์ชนิดนี้ดูแลรักษาง่าย แต่ใช้เวลานานและต้องใช้แรงงานมากในการผลิต ต้องใช้แรงงานและเวลามากขึ้น และมีอัตราเศษของผลิตภัณฑ์สูง
แม่พิมพ์ต่อเนื่อง: หรือที่เรียกว่า "แม่พิมพ์โปรเกรสซีฟ" หมายถึงแม่พิมพ์ที่ทำกระบวนการปั๊มตั้งแต่สองขั้นตอนขึ้นไปที่สถานีต่างๆ พร้อมกันระหว่างการปั๊มครั้งเดียว แม่พิมพ์ชนิดนี้ดูแลรักษายากและต้องอาศัยประสบการณ์ ช่างประกอบที่มั่งคั่งทำงาน แต่ประสิทธิภาพในการผลิตสูงมาก หากความเร็วนั้นเร็ว สามารถผลิตสินค้าได้หลายพันชิ้นในหนึ่งชั่วโมง ประหยัดค่าแรงและเวลา